شیوه ی آموزش و پرورش در قاره آفریقا

در قاره آفریقا به دلیل وجود کشورهای متعدد شاهد تنوع زیادی در نظام های آموزشی می باشیم. به طور مسلم اکثریت کشورهای قاره آفریقا در زمره کشورهای توسعه نیافته قرار گرفته و برخی در زمره کشورهای درحال توسعه محسوب می گردند. تبعات چنین وضعیتی در مجموع شرایطی را پدید می آورد که به جز در مواردی معدود، نظام های آموزشی این قاره به دلیل عدم برخورداری از امکانات و تجهیزات لازم، نیروی انسانی متخصص و عدم سرمایه گذاری و پشتیبانی های مالی لازم از کیفیت قابل توجهی برخوردار نباشد. با این وجود کلیه این موارد مانع از این نمی گردد که جنبه های مثبت به صورت موردی وجود نداشته و یا در برخی نمونه های معدود نظام های موفق، تجارب قابل استفاده ای وجود نداشته باشد. ب ه طور کلی از نکات برجسته در مطالعات نظام های آموزشی قاره آسیا می توان به اجرای طرح ها و برنامه های جهانی آموزش اشاره نمود که در جهت رفع محرومیت، افزایش پوشش تحصیلی، ارتقای کیفیت آموزشی و... به اجرا در آمده است. طی تحقیقات به عمل آمده مشخص گردیده است که مطالعه و بررسی راه بردهای فوق تا حدود زیادی راه گشا و اثر بخش بوده است.
مقطع آموزش پایه:
براساس قوانین مصوب کشور بخشی از مقطع تحصیلی به عنوان مقطع آموزش پایه تلقی گردیده و کلیه شهروندان مؤظف اندکه پس از احراز شرایط لازم و قانونی از آموزش قانونی این مقطع برخوردار گردند. دولت ها نیز به نوبه خود مؤظف اند در جهت برخورداری هرچه بیشتر شهروندان از این مقطع تسهیلات لازم را فراهم نموده و به ارائه خدمات به صورت رایگان مبادرت نمایند.
مقطع آموزش پایه در بسیاری از کشورهای قاره آفریقا (50 درصد) تنها شامل مقطع آموزش ابتدایی می گردد مانند (کشورهای اتیوپی، چاد، کامرون، گینه) و این درحالی است که در برخی کشورها نیز (41 درصد) این مقطع از دو مقطع ابتدایی و مقدماتی متوسطه متشکل می گردد. این وضعیت در کشورهای الجزایر، کنگو، تونس، نامبیا، نیجر و.... مشاهده می گردد.
لازم به ذکر است برخی از کشورها(9 درصد) اطلاعات مربوط به این مقطع را گزارش نکرده اند. در میان کشورهایی آفریقایی طولانی ترین مقطع آموزش پایه به کشورهای ری یونیون، سنت هلنا، گابن و... با 10 سال مقطع آموزش تعلق دارد.
کوتاه ترین مقطع آموزش پایه نیز به کشورهایی اختصاص دارد که آموزش در آن مقطع تنها مختص مقطع ابتدایی با حداقل دوره آموزشی 4 ساله می باشد که از آن جمله می توان به کشورهای سائوتومه و پرنسیپه اشاره نمود.
سن ورود به آموزش پیش دبستانی:
درمیان کشورهای آفریقایی کمترین سن ورود به آموزش پیش دبستانیی سن 2 سالگی (در کشورهای ری یونیون) و بیش ترین سن ورود به این مقطع سن 6 سالگی است که در کشور نامیبیا مشاهده می گردد. در اکثر کشورهای این قاره سن ورود به مقطع پیش دبستانیی در سنین 3 سال (38 درصد) و یا 4 سال (36 درصد) می باشد. لازم به ذکر است مقطع آموزش پیش دبستانیی در اکثر نظام های آموزشی کشورهای دنیا اجباری نیست.
مقطع آموزش ابتدایی:
پایین ترین سن ورود به مقطع آموزش ابتدایی سن 5 سالگی (در کشورهای، سنت هلنا، سیرالئون و موریتوس دیده شده و مسن ترین دانش آموزان شاغل به تحصیل در مقطع ابتدایی نیز در کشور لیبی به دلیل طولانی بودن آن مقطع با 14 سال سن مشاهده می شود. طولانی ترین مقطع ابتدایی با 9 سال طول مدت مقطع در کشورلیبی پس از آن ها کشورملاوی و سودان با 8 سال مشاهده می گردد. کوتاه ترین طول مقطع نیز4 سال بوده که در کشورهایی مثل سائوتومه و پرنسیپه و آنگولا. مشاهده می گردد.
مقطع آموزش متوسطه:
  به طورکلی مقاطع آموزش رسمی با توجه به اهمیت مقاطع در نظام آموزشی کشورهای جهان به دو مقطع اصلی آموزش ابتدایی و متوسطه تقسیم می گردد. در برخی از کشورهای قاره آفریقا (12/5 درصد) نظام آموزشی تنها به دو مقطع مذکور تقسیم شده و از تفکیک بیشتری برخوردار نمی باشد. به عنوان مثال درکشور روآندا (دوره ابتدایی 7 سال و مقطع متوسطه6 سال)، کنیا (دوره ابتدایی 8 سال و مقطع متوسطه 4 سال) و لیبی (دوره ابتدایی 9 سال و مقطع متوسطه 3 سال)، اما در اکثر کشورهای این قاره (87/5 درصد) مقطع متوسطه خود از دو مقطع کوتاه تر تقسیم می شود که با عنوان دوره مقدماتی متوسطه و مقطع تکمیلی متوسطه شناخته می گردد.
کوتاه ترین طول مدت متوسطه در مجموع کشورهای قاره افریقا در کشور های لیبی و سودان با طول مدت 3 سال مشاهده شده و طولانی ترین مقطع متوسطه 7 سال در کشورهای گینه. موزامبیک، چاد و.... دیده می شود. طولانی ترین مقطع تکمیلی متوسطه 5 سال است که درکشور موزامبیک دیده شده و کوتاه ترین مقطع در کشورهایی لسوتو، ملاوی آفریقای جنوبی و....مشاهده می گردد.
 

آموزش و پرورش یکی از نهاد های اصلی جامعه است که وظیفه ی تعلیم و تربیت و آماده ساختن افراد مؤثر و مفید را جهت خدمت در جامعه بر عهده دارد. برای پرورش افرادی مفید ومطلوب، نیاز به  یک نظام آموزشی کار آمد است که اجزا و عناصر آن اعم از مواد درسی،دانش  آموز،معلم،وسایل آموزشی،فضاو... با یکدیگردر ارتباط  اند تا اهداف مورد  نظر تحقق یابد.

طبق قانون اساسی کشور ایران، آموزش و پرورش برای همه کودکان و نوجوانان ایرانی تا دوره متوسطه رایگان است و دولت وظیفه دارد امکان تحصیل را برای همگان از طریق وزارت آموزش و پرورش فراهم سازد. نظام آموزشی ایران دارای دوره ابتدایی (شش سال) دوره اول متوسطه  (سه سال) دوره دوم متوسطه (سه سال) می باشد. علاقه‌مندان به کارهای عملی و فنی مهارت های لازم را در هنرستان‌ها و آموزشگاه‌های کار و دانش می‌گذرانند و سپس می توانند وارد بازار کار شوند. دانش‌آموختگان دوره پیش‌دانشگاهی در صورت موفقیت در آزمون‌های سراسری (کنکور)، به دانشگاه وارد می‌شوند. لازم به ذکر است در ایران قبل از شروع آموزش ابتدایی، آموزش پیش دبستانی وجود دارد که کودکان را جهت ورود به مقطع آموزش ابتدایی آماده می سازد.

مقدمه:

بررسی نظام های آموزشی کشور ها و مقایسه آنها با یکدیگر برای کلیه کسانی که به نحوی با آموزش و پرورش سرو کار دارند،موضوعی جالب و آموزنده است.برای آن عده که عهده دار آموزش و پرورش فرزندان مردمند، اعم از معلمان، مدیران، کارشناسان و برنامه ریزان آموزشی، اطلاع از وضع مدارس، دانشگاه ها، برنامه ها و هدف های آموزشی بین المللی، و نیز آگاهی از نوآوری هایی که پیوسته در نظام های آموزش و پرورش جهان صورت می گیرد و در دنیای امروز روندی فزاینده دارد،امری لازم و ضروری است، زیرا آگاهی از این اطلاعات به وسعت دید و کارآیی آنها در انجام فعالیت هایشان کمک می کند.باید اذعان داشت که بسیاری از مشکلات و گرفتاری های نظام های آموزشی، به ویژه در کشورهای جهان سوم، از نظر مبانی و اصول وجوهی مشابه دارند و اگر راه حلی برای یکی از این مسایل در گوشه ای از جهان کشف شود، بدون شک اجرای آن در شرایط مساوی در جای دیگر، به همان نتیجه منتهی خواهد شد.بدین جهت،اطلاع از نحوه ی کارکرد سیستم های آموزشی هر کشور و میزان کارآیی آنها برای مسؤلان آموزشی کشور های دیگر امری لازم است.(فرجاد،محمد علی،1390،ص7)میهن ما در حال حاضر یکی از مراحل مهم و اساسی و در عین حال حساس و دقیق خود را در زمینه ی توسعه آموزش و پرورش می گذراند.بدیهی است به موازات بسط و توسعه نهاد آموزش و پرورش باید به مطالعات تطبیقی آموزش و پرورش دست زد، زیرا اینگونه مطالعات زمینه را برای انتقاد و رفع مشکل های نظام آموزش و پرورش فراهم می کند و اداره کنندگان چنین دستگاهی را در کشف و تحلیل مسایل تربیتی یاری می دهد.به سخن دیگر آگاهی از تغییرات واصلاحاتی که در نظام های تربیتی کشورهای دیگر رخ داده است و مشکلاتی که آنان در اصلاح و توسعه آموزش و پرورش خویش داشته اند و آشنایی با روش ها و تدابیری که برای حل این مشکلات به کار برده اند می تواند ما را در شناسایی مسایل آموزشی و اتخاذ تدابیر شایسته برای حل و فصل رضایتبخش آنها،خصوصا در زمانی که در اندیشه ی بنیاد نهادن نظام آموزشی نوین هستیم، یاری دهد. (آقازاده،احمد،1392،ص2)

ساختار آموزشی

در سال 975 میلادی کنگره آمریکا قانون (آموزش برای کلیه کودکان معلول)راتصویب کرد:

این قانون مدارس دولتی را موظف کرد که خدمات آموزشی خاصی را برای کلیه کودکانی که از ناتوانائیهای آموزشی، عاطفی ناتوانائیهای مربوط به رشد و ناتوانائیهای فیزیکی تعریف کرده و ارائه کنند (singer , palfrey , Butler and walker 1989). این قانون در 1990 میلادی اصلاح شد و از آن زمان تاکنون به عنوان قانون آموزش کودکان ناتوان (Disabilities Education Act) و یا IDEA شناخته شده است. (Kauffman and smucker 1995) طبق آمار سال1997،بالغ بر4/4 میلیون کودک مواجه با معلولیتهای جسمانی و ذهنی در مراکز آموزش استثنایی ثبت نام نمودند.این در حالیست که از 95درصد از کودکان استثنایی در مدارس عمومی ثبت نام به عمل آمد.

این قانون ارائه آموزش دولتی رایگان و مناسب برای کلیه کودکان معلول بین سنین سه تا 21 سالگی را الزامی می کند و برای ایالتها بودجه ای در این خصوص در نظر می گیرد که مکمل قانون می باشد. بودجه ها برای هر سیستم آموزشی و هر دانش آموزی که در یک برنامه آموزشی خاصی نامنویسی کرده باشد در نظر گرفته شده است تا جایی که سقف تعداد این دانش آموزان حداکثر تا 12 درصد کل جمعیت دانش آموزی کشور را شامل شود و برای بیشتر از آن بودجه ای در نظر گرفته نشده است.

چکیده:

راهبردهای فراشناختی تدابیری هستند برای نظارت بر راهبردهای شناختی و کنترل و هدایت آن ها.به عنوان مثال وقتی دانش آموزی برای شرکت در امتحان پایان ترم مطالبی را که قبلا مطالعه کرده است مجددا مرور می کند؛نکات مهم را یادداشت کرده، قسمت های مهم کتاب را برجسته سازی می کند،در واقع دانش آموزاز راهبرهای شناختی استفاده کرده است. حال اگر دانش آموزبخواهد پس ازمطالعه ویادداشت برداری، به سوالات پایان هر فصل پاسخ دهد،یعنی از خودآزمون بگیرد،این ارزشیابی یک نوع راهبرد فراشناختی می باشد.

1) راهبرد برنامه ریزی

3) راهبرد نظم دهی

برنامه ریزی

نظارت و ارزشیابی

نظم دهی

آموزش راهبرهای یادگیری: شناختی و فراشناختی

دراینجا روش هایی بیان می شود که معلم به کمک آن ها می تواند راهبرهای مفید وکارآمدیادگیری ونحوه ی مطالعه ی صحیح را به دانش آموزان آموزش دهد.مهم ترین این روش ها عبارت اند از:پس ختام(پس خبا)،کاپس،مردر،آموزش دوجانبه(آموزش متقابل)،مطالعه مشارکتی،آموزش هم شاگردی و پرسیدن دوجانبه.(علی اکبرسیف1393ص329)

روش پس ختام (پس خبا)

این روش PQ4R یا PQRST نیز نامیده می شود.(توماس و رابینسون،1982به نقل از علی اکبر سیف). این روش شامل شش مرحله می باشد که به ترتیب عبارت اند از:پیش خوانی(preview):دراین مرحله به صورت روزنامه وار مطالب یا یک فصل ازکتاب را می خوانیم تا برداشتی کلی از موضوع داشته باشیم.قسمت های مقدمه،متن،تیترها و عناوین ازجمله قسمت هایی هستند که به شکل گذرا آن ها را می خوانیم.مرحله دوم سوال کردن از خود(Question):دراین مرحله،با خواندن هرقسمت یا فصلی از کتاب از قسمته های مهم برای خودسوال طرح می کنیم خود عناوین نیز می توانند موردپرسش قرار گیرند به عنوان مثال: برای تدریس درس نیرو و کار ابتدا اولین سوالی که به ذهنمان می رسد ودر عین حال ساده و پایه است،تعریف علمی نیرو وکاراست. یا این که سوال طرح کنیم برای هریک از موارد فوق مثال هایی ذکر شود. مرحله ی بعد خواندن(Reading):دراین جا مطالب به طور کامل وبا دقت مطالعه می کنیم.سعی شود تاسرعت مطالعه مطابق با سطح دشواری یا آسانی مطالب تنظیم شود. مرحله تفکر(Reflect):دراین مرحله بین مطالب جدید و مطالب آموخته شده ی قبلی ارتباط ایجاد می کنیم. پیوند بین نکات اصلی و فرعی و پاسخ به مسائل مطرح شده درکتاب از کارهایی هستند که باید در این مرحله انجام می دهیم.یعنی فراگیربا استفاده از ذهن خود کنکاش می کند. حفظ کردن(Recite):دراین وهله مطالبی را که خوانده ایم برای خود تکرار می کنیم. تکرار کردن باعث حفظ مطالب درسی می شود.به سوالاتی که طرح کرده ایم جواب می دهیم بدون این که به درس یا آن قسمت از کتاب مراجعه کنیم. حفظ کردن به ما کمک می کند تا قسمت هایی را که خوب یادنگرفته ایم شناسنایی کرده و از نو مطالعه کنیم.. مرورکردن(Review):هنگامی که خواندن کل یک کتاب را به پایان رساندیم.نوبت به مرور مطالب می رسد.به سوالات بدون مراجعه به منبع یا متن درسی پاسخ می دهیم. مرور همان دوباره خواندن است اما برای همه ی دروس وکتاب ها مورد استفاده قرا نمی گیرد.

نکته:راهبرد حفظ کردن برای فصل های معین یک کتاب اما راهبرد مرور برای کل یک کتاب درسی به کار گرفته می شود.

روش کاپس

همان طور که گفته شد روش پس خبا برای متون علمی مفید می باشد.اما از روش کاپس(CAPS) برای مطالعه متون و منابع ادبی استفاده می شود. وولفلک(2004) این روش را معرفی کرده است.(به نقل از ویکی پدیا.دانشنامه ی آزاد) این مرحله شامل چهار مرحله است:

1) چه کسانی شخصیت های(Characters) داستان را تشکیل می دهند؟

2) هدف(Aim) از نوشتن این داستان چیست؟

3) چه مشکلی(Problem) در جریان داستان پیش آمده است؟

4) چگونه می توان این مشکل را حل(Slove) کرد؟

روش مردر

شامل موارد زیر است:

1) حال و هوا (mood): پیش از شروع مطالعه ی حال و هوای آن را پیدا کنید یعنی سرحال و آماده ی یادگیری باشید و تا پایان مطالعه آن حالت را حفظ کنید. از روش Relaution برای یادگیری استفاده می کنیم. افکارمثبت را جایگزین افکار منفی می کنیم.

2) درک وفهم (Understand): تا جایی که می توانیم مطلبی را که می خوانیم به طور عمیق درک کرده و قسمت هایی را که متوجه نمی شویم، علامت گذاری می کنیم تا دوباره به آن ها برگردیم.

3) یادآوری (Recall): نه تنها مطلبی را که خوانده ایم به یاد می آوریم؛ بلکه آن را از طریق تجزیه و تحلیل مفاهیم کلیدی و تفکر تغییر شکل داده و به زبان معیار و قابل فهم بازگو می کنیم.

4) کشف وهضم (Detect and Digest)::به قسمت های قبلا خوانده شده بکه آن ها را نفهمیده ایم مراجعه می کنیم از راهبردهایی به جز آن چه که به کار بسته ایم، استفاده می کنیم. مطالب پیچیده را به اجزای ساده تر تجزیه کرده و از منابع مختلف مانند کتاب ها و مقالات علمی و دیگر معلمان کمک می گیریم.

5) لسط و گسترش (ٍExpand): به مطالب خوانده شده شاخ و برگ می دهیم. سولاتی را که ممکن است از نویسنده ی کتاب در صورت دسترسی به او داشته باشیم، از خودمان می پرسیم؛انتقادات و پیشنهادات خود را بیان می کنیم. 6) مرور و پاسخ (Review)::به مطالب خوانده شده شاخ و برگ می دهیم. سوالاتی را که ممکن است از نویسنده ی کتاب در صورت دسترسی به او داشته باشیم، از خودمان می پرسیم؛انتقادات و پیشنهادات خود را بیان می کنیم.

روش آموزش متقابل (آموزش دو جانبه)

به کمک این روش می توان چهار راهبرد(استراتژی) را آموزش داد: سوال کردن، خلاصه کردن، توضیح دادن و تبیین نکات پیچیده و پیش بینی رویداد های آینده. روش آموزش متقابل به صورت گروهی اجرا می شود که در آن گروه های 2 الی 4 نفره یک گروه یادگیری را تشکیل می دهند.. این روش برای موضاعات درسی که جنبه ی عملی دارند، کاربرد دارد. برای آموزش درس های علوم و مطالعات اجتماعی این روش توصیه می شود. لازم به ذکر است این روش مستقیما از اندیشه های ویگوتسکی پیروی می کند.(علی اکبرسیف،1393،ص319).طبق نظریه ی ویگوتسکی، کودکانی که به مرحله ای از رشد نرسیده اند که بتوانند در پیش خود موضوعی را بیاموزند؛می توانند به کمک معلم یا کودکان آگاه تر در یادگیری آن موضوع توفیق حاصل کنند.(همان منبع،ص319).

روش مطالعه مشارکتی:

دراین روش،یادگیرندگان به صورت دو نفری با هم کار می کنند و به نوبت خلاصه ی مطالبی را که مطالعه کرده اند، برای هم می گویند؛ نفر اول نقش توضیح دهنده و نفر دوم نقش شنونده را ایفا می کند. وولفلک (2004) برای روش مطالعه مشارکتی تعری زیر را ارائه داده است: یک روش یادگیری که در آن دو دانش آموز به نوبت مطالب خود را خلاصه کرده و آن خلاصه ها را مورد نقد قرار می دهند.(ص499 به نقل از علی اکبر سیف).

روش هم شاگردی

روش پرسیدن دو جانبه:

می توان نتیجه گرفت: مهارت های یادگیری مطالعه ی صحیح نه تنها در فرایند یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یا فراگیران تأثیرگذار است. بلکه این مهارت ها را می توان توسط دانش آموز و معلم آموزش داد. دانش آموزان باید بتوانند با توجه به این مهارت ها، در عمل بر فرایند یادگیری و ارزشیابی خود نظارت داشته باشند. تا بتوانند یادگیری مطلوبی داشته باشند. به این ترتیب می توانند انگیزش لازم را برای ادامه ی مسیر یادگیری پیدا کنند.

منابع و مآخذ:

2.شعبانی، حسن. «آموزش مهارت ها و راهبرد های تفکر»، انتشارات علوم تربیتی، تابستان 1394

آموزش و پرورش ایران و فرانسه

نظام آموزش و پرورش ایران

تاریخچه

نظام آموزش و پرورش نوین ایران از کودکستانها، دبستانها، مدارس راهنمایی، دبیرستانها، دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی تشکیل شده است. مقدمات ایجاد این نظام، از زمان تأسیس دارالفنون، در سال 1228 هجری شمسی و وزارت علوم در 1232 هجری شمسی فراهم شد و بعد از انقلاب مشروطیت به تدریج سازمان و تشکیل یافت.

سیر تحولی و رشد

پس از مشروطیت و سالهای بعد از آن، تعداد معدودی مدارس جدید بوسیله میسیونرهای مذهبی، فرهنگ دوستان، تحصیل کرده‌های خارج، و دولت ایجاد شد. تأسیس این مدارس که برنامه‌های آموزشی آنها، به اقتضای زمان، ارجحیت فراوانی بر مکتب خانه‌ها داشت، تحت تأثیر نفوذ فرهنگ و تمدن اروپایی صورت گرفت و کوشش و تلاش فرهنگ دوستان و روزنامه‌های روشنگر و ترقی خواه که در خارج به زبان فارسی منتشر می‌شد در بنیان گرفتن آموزش و پرورش سهم بسزایی داشت.

انقلاب مشروطیت، صدور فرمان و تدوین قانون اساسی و متمم آن در سالهای 1285 و 1286 هجری شمسی، زمینه نضج نظام آموزش و پرورش را میسر ساخت و همزمان با آن، تقاضاهای اجتماعی برای آموزش و پرورش افراد جامعه نیز فزونی گرفت. اصل هجدهم متمم قانون اساسی مشروطیت تحصیل و تعلیم علوم و معارف و صنایع را مگر آنچه شرعاً ممنوع باشد، آزاد اعلام کرده، اصل نوزدهم به متمرکز بودن آموزش و پرورش و مسئولیت دولت در تأسیس و اداره مدارس اشاره می کرد: تأسیس مدارس با مخارج دولتی و ملی و تحصیل اجباری باید مطابق قانون وزارت علوم و معارف مقرر شود.

تحلیل نظام آموزش و پرورش ایران

ابتدا به ظهور و رونق مدارس جدید خصوصی و دولتی می‌توان اشاره کرد که قبل و بعد از مشروطیت پیدایش یافته، در صدد بر آمدند آموزش و پرورش عمومی در بین آحاد مردم گسترش دهند. این مدارس برای تحقق آرمانها و بر اساس قوانینی که صرف‌نظر از تفاوتهای اجتماعی، فرصتهای برابر آموزش و پرورش را به مردم نوید می دادند، تأسیس شدند. تحولات اجتماعی و عوامل چندی در سالهای بعداز انقلاب مشروطیت چنین آموزش و پرورشی را متناسب و مطلوب جلوه می‌داد.

دوره بعد از مشروطیت تا ظهور رضاخان را می‌توان دوره عدم ثبات اوضاع سیاسی و خرابی اقتصاد کشور دانست. هنوز بعد از دگرگون شدن نظام حکومتی و استقرار نظام جدید، دستگاه حکومتی کارآمدی بوجود نیامده بود. به علت مسائل و مشکلات داخلی و مداخله خارجی، در زمینه آموزش و پرورش چندان گام مهمی برداشته نشد و علی‌رغم تلاشهای صدر مشروطیت و هدفها و برنامه‌های پیش بینی نشده، فقط چند مدرسه تأسیس شد و تعداد دانش آموزان چندان تغییری نکرد.

در اوان سلطنت رضا شاه بیشترین کوششها در جهت تقویت و تجدید سازمان ارتش و تحکیم وحدت ملی و استقرار یک حکومت مرکزی قدرتمند مصروف شد. لذا، به آموزش و پرورش توجه چندانی مبذول نشد. مع هذا، قدمهای برداشته شده مبنای اقدامات آتی شد. در این دوره، برنامه تحصیلات ابتدایی و متوسطه تدوین شد که به موجب آن، آخر هر شش سال، می‌بایستی امتحانات نهایی عمومی به عمل آید. تأسیس دانشسراهای مقدماتی و بالاخره تأسیس دانشگاه تهران درسال 1313 هجری شمسی اساس اقدامات آتی را فراهم کردند.

عملکرد آموزش و پرورشی ایران

از زمان مشروطیت تا انقلاب اسلامی 1357، نشان می‌دهد که علی‌رغم پیش بینی‌ها و قوانین مصوبه، تعمیم آموزش ابتدایی، طی این مدت طولانی، میسر نشد و دولتهای وقت، عملا از عهده اجرای قوانین مصوبه و تحقق هدفهای آموزشی کشور برنیامدند. سایر جنبه‌های آموزش و پرورش، از جمله فلسفه و سیاست و خط مشی‌ها، رویه‌ها، برنامه‌ها و سازمان و مدیریت آن نیز به علت ناهماهنگی با ویژگیهای فرهنگی و نیازهای عمومی جامعه، کارآمد و مؤثر واقع نشدند و اگر احیانا توانستند جا بیفتند و نهادی شوند، عملا نظام آموزش و پرورش را با مشکلات روزافزونی مواجه ساختند.

وضعیت نابرابر آموزش و پرورش در ایران

نظام آموزش و پرورش در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 با تغییراتی جدی مواجه شده است که البته اجتناب ناپذیر است. آهنگ این تغییرات پرنوسان بود. اما می توان تغییر مدام را ویژگی بارز این نظام برشمرد. این تغییرات به اشکال مختلفی نظیر تلاش برای ایجاد نظام تربیت و پرورش اسلامی، تغییر نظام متوسطه، طرح ادغام، طرح احیا و بالاخره اخیراً در شکل انقلاب فرهنگی و اسلامی سازی نظام آموزش و پرورش پس از حدود 30 سال از عمر انقلاب اسلامی دیده شده است. تازه ترین این بحث ها به اشارات وزیر جدید آموزش و پرورش و برنامه های وی برای تغییر نظام آموزشی و محتوای کتاب ها مربوط می شد. قدر مسلم آنکه سیاست، بخشی از ویژگی های نهادهای جامعه ایرانی از جمله نظام آموزش و پرورش است که در قالب تغییر افراد یا تغییر رویه ها بروز می یابد. در هر دو حالت نتیجه یکی است؛ نبود تثبیت و استقرار نهاد در جامعه.

اما این موضوع همه تهدیدها و چالش های پیش روی نظام آموزش و پرورش نیست. تعلیم و تربیت در ایران دچار برخی ناسازه هایی است که به ویژه بنیان های تربیتی آن را با چالش هایی جدی مواجه ساخته است. در ادامه کوشش شده به برخی از این ناسازه ها اشاره شود.

برای دریافت مقاله آماده مقایسه آموزش و پروش ایران و فرانسه کلیک کنید.

- آموزش وظیفه یی همگانی است. این امر خاص آموزشگاه یا دانشکده یا دانشگاه نیست، بلکه همه در این امر مشارکت و آن را وظیفه یی ملی تلقی می کنند. موسسه ها و سازمان های بخش عمومی و بخش خصوصی و حتی بخش های اطلاع رسانی نیز در این زمینه همکاری کرده و آن را مسوولیت خویش قلمداد می کنند. سازمان هایی مانند:

تلویزیون آموزشی:EBS این تلویزیون با در اختیار داشتن پنج کانال آموزشی همسان، آموزش مهارت های اساسی مرحله ابتدایی را عهده دار است و دانش آموختگان را برای مرحله متوسط آماده می سازد.

روزنامه چوسون (:(CHOSON این روزنامه مخصوص آموزش کودکان است و ضمن درج مطالب آموزشی کودکان، رویدادها و خبرهای مدارس را نیز منعکس می سازد. ارائه گزارش هایی از موضوع های آموزشی و همچنین برگزاری مسابقه ها و تمرین های آموزشی، معرفی کتاب های موجود در بازار کتاب و فیلم های کارتون، طرح و بررسی موضوع های مرتبط با آموزش مرحله ابتدایی و مرحله متوسطه از جمله مطالب این روزنامه است. این روزنامه همه ساله 400 آموزگار را به حساب خود به کشور ژاپن اعزام می کند تا با پیشرفت های علمی آن کشور آشنا شده و تجارب ژاپنی ها را به کره منتقل کنند. علاوه بر این همه ساله تعداد 100 آموزگار از سوی این روزنامه به کشور چین اعزام می شوند تا از نزدیک پیشرفت های سریع چین را مشاهده کرده و زمینه ارتقای کیفی خویش را فراهم سازند.

شرکت های بزرگ: شرکت هایی مانند LG همواره در امر آموزش مشارکت فعال دارند. این شرکت با احداث مدارس و دانشگاه و تجهیز بسیاری از کارگاه ها و تالارهای اجتماعات در این امر ملی همیاری می کند. کارگاه فضا و فضانوردی از جمله وظایف شرکت یونگ است: این شرکت تجهیز این کارگاه را در هنرستان ها عهده دار است و سالانه مبلغ 75 هزار دلار بابت پژوهش و فعالیت های تحقیقاتی هزینه می کند. همچنین رصدخانه بزرگی در کره وجود دارد که یکی از شرکت های معروف کره یی از آن حمایت و پشتیبانی می کند. تعدادی از کارگاه های دانشکده های فنی توسط شرکت های بزرگ مانند سامسونگ و... تجهیز و راه اندازی می شوند.

کتابخانه عمومی: کتابخانه ملی نیز نقش خود را در ایجاد انگیزه و ترغیب نوجوانان به افزایش آگاهی و دانستنی ها و انجام تحقیق و پژوهش ایفا می کند. کتابخانه ملی ساختمانی را به عنوان کتابخانه کودکان در نظر گرفته تا از طریق آن کودکان را به امر آموزش و افزایش دانستنی ها ترغیب کند. شعار این کتابخانه چنین است: «افزایش آگاهی ها کشور را توانمند می سازد».

در کشور کره برای آموزش عمومی و آموزش دانشگاهی یک وزارتخانه در نظر گرفته اند و آن را «وزارت پرورش و توسعه نیروی انسانی» نام گذاری کرده اند. از همین منظر ارتباط آموزش با بهره وری نیروی انسانی نزد کره یی ها روشن و به تبع آن هماهنگی و ارتباط آموزش با آموزش حرفه یی و بازار کار نیز آشکار می شود.

- آموزش ابتدایی در کره اجباری است و به میزان 99 درصد رایگان است. درصد ناچیز باقی مانده نیز از نظر کره یی ها جنبه نمادین و سمبلیک دارد.

- آموزش متوسطه مشتمل بر چهار بخش مجزا است: آموزش عمومی، آموزش حرفه یی (کشاورزی، صنعتی و...)، آموزش تخصصی (علوم و هنر) و آموزش زبان (انگلیسی، اسپانیایی و...)

- مدت زمان آموزش دانشگاهی چهار سال است اما دوره تحصیل در دانشکده های پزشکی و دندانپزشکی شش سال است.

- کارشناسان آموزشی (مغزهای متفکر، برنامه ریزان و مجریان) همگی کره یی و در علوم و تکنولوژی سرآمد هستند.

- کیفیت در محیط های آموزشی و زیرساخت ها یا ارکان اساسی آموزش به شدت رعایت می شود.

- مدارس توسط دولت های محلی اداره می شود اما بودجه آنها به طور یکسان از وزارتخانه تعیین و ابلاغ می شود. با وجود اداره مدارس توسط حکومت های محلی معهذا ضوابط و مقررات در هر ایالت تفاوت چندانی با دیگر ایالت ها ندارد.

- علاوه بر اینها برنامه آموزشی خاصی برای آموزگاران پیش بینی شده که بنابر میل خویش در ایام مرخصی می توانند در این برنامه ها شرکت کنند.

- معلمان را پیش از شروع به کار می آزمایند و آنان پس از موفقیت در آزمون فعالیت خویش را آغاز می کنند.

- سطح زندگی مردم به طور کلی بالااست و حقوق معلمان در بدو استخدام معادل 2500 دلار امریکا است.

- هر نهاد آموزشی شعار خاص خویش را دارد و هر کلاس نیز شعاری دارد. آمیزه یی از ارزش ها به عنوان شعار همواره بر سردر موسسات و سربرگ نامه ها و کتاب های چاپی نهاد آموزشی نقش می بندد و نهاد مزبور تمامی تلاش خود را برای تحقق آن به کار می بندد.

- در کلاس درس تابلویی نصب شده است که شعار آن نهاد آموزشی در آن ثبت و معرفی شده و همراه با ذکر تعداد دانش آموزان و ترکیب آنها است.

- در هر کلاس تصویری بزرگ از دانش آموزان آن کلاس نصب شده و در آن امیدها و آرزوهای آینده آنها به صورت مجزا ترسیم شده است.

- هر دانش آموز کلاس دوم ابتدایی می تواند براساس سهمیه در نظر گرفته شده موضوع ها و مسائل مرتبط با آموزش را به منظور بحث و تبادل نظر مطرح و به همراه دیگر همکلاسی هایش در این موضوع بحث کند. دیگر دانش آموزان در کلاس های بالاتر نیز از چنین حقی برخوردار هستند.

- مردم کره جنوبی اهتمام و عنایت خاصی به زبان انگلیسی دارند. در مدارس ابتدایی واحدی به این مهم اختصاص داده شده که دارای بخش های مختلف است و هر بخش به جنبه هایی از زندگی و فضای متعلق به آن از قبیل بیمارستان، فرودگاه، خانه، مدرسه و... اختصاص دارد و کلمات و جملات مورد نیاز در این فضاها را آموزش می دهد.

- در مدارس کره جنوبی نظارت پرورشی وجود ندارد و ارزیابی توسط مدیر مدرسه انجام می شود.

- همه ساله مبالغی به حقوق معلم ها افزوده می شود که مبنای آن ارزیابی مدیر مدرسه است. البته اظهارنظر اولیا دانش آموزان و خود دانش آموزان در آن بی تاثیر نیست.

- برنامه های آموزشی معلمان همواره در مدت مرخصی و عمدتاً در تابستان انجام می گیرد. این برنامه ها براساس نیازهای آموزشی آموزگاران است و هیچ گونه ارتباطی به اضافات سالانه ندارد.

- مدارس در تعطیلات نیز برای فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش و موسیقی باز هستند و فعالیت مزبور زیر نظر گروهی از داوطلبان که از خارج مدرسه هستند انجام می پذیرد.

- شروع کلاس درس ساعت 30/8 صبح است. نیم ساعت اول، وقت آزاد است و در این مدت اقدامات و فعالیت های مربوط به کلاس درس انجام می پذیرد یا اینکه زبان انگلیسی قرائت می شود یا وقت قرائت آزاد است. زنگ اول از ساعت 9 صبح شروع می شود و تا ساعت چهار یا پنج بعدازظهر ادامه می یابد. در خلال این مدت برنامه هایی برای تبادل نظر،بازنگری و پاسخ به سوال های دانش آموزان وجود دارد. همچنین در این مدت به دانش آموزان غذا داده می شود.

- در هر مدرسه یک خانم پرستار وجود دارد، او از آموزگاران مدرسه است که آموزش های لازم را در این خصوص دیده است. هر دانش آموز دارای پرونده بهداشتی خاصی است که به هنگام ضرورت مورد استفاده والدین دانش آموز قرار می گیرد. همچنین این پرونده به عنوان سابقه بهداشتی دانش آموز است.

- همه ساله وجوهی به منظور تعمیر و نگهداری تجهیزات و اثاثیه اداری به مدارس تخصیص می یابد و هر مدرسه دارای واحدی است که مسوول نگهداری اموال و چگونگی هزینه کردن آن است.

- تعداد دانش آموزان به طور متوسط در هر کلاس مرحله ابتدایی بین 32 تا 35 نفر است.

- نظافت و بهداشت مدرسه به طور کلی از جمله وظایف دانش آموزان است، به جز نظافت دستشویی ها که به طور مشخص توسط شرکت های خاصی انجام می پذیرد.

اقتصاد

کره جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در 4 دهه اخیر را دارا می‌باشد. این پیشرفت قابل توجه که کره جنوبی را در کمتر از نیم قرن بدل به کشوری پیشرفته و ثروتمند نمود، اغلب معجزه رودخانه هان نامیده می‌شود و در مجامع بین‌المللی صفت ببر آسیارا برای این کشور به ارمغان آورده‌است.

امروزه اقتصاد موفق کره جنوبی الگویی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه‌است. کره جنوبی اکنون دارای اقتصاد توسعه یافته چندین هزار میلیارد دلاری است و توسط بانک جهانی جزءاقتصادهای با در آمد بالا و به عنوان یکی ازاقتصادهای پیشرفته طبقه بندی شده‌است و در همین راستا سئول، پایتخت این کشور یکی از ده شهر برجسته اقتصاد ی و مالی جهان است. کره جنوبی علی‌رغم کمبود منابع طبیعی و دارابودن کمترین مساحت در میان کشورهای جهان به عنوان یکی از اقتصادهای نیرومند دنیا تلقی می‌شود.

اقتصاد کره جنوبی، چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا و سیزدهمین در دنیاست.

همانند آلمان غربی و ژاپن، صنعتی سازی سریع از دهه 1960 کره جنوبی را به یکی از بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان تبدیل نمود. این کشور هفتمین شریک بزرگ تجاری آمریکاست. کره جنوبی دومین میزان ذخایر را درمیان کشورهای توسعه یافته داراست و همچنین ششمین ذخایر ارزهای خارجی را در جهان داراست

زبان کره جنوبی

زبان کره ای ارتباط ساختاری با زبانهای ژاپنی و مغولی دارد` گرچه از نظر گرامری تحت تاثیر زبان چینی است ولی لحن و آهنگ آنرا را بهمراه ندارد

تعداد بسیار زیادی واژه های هم ریشه با چینی ٬ در زبان کره ای وجود دارد از برداشت و مفهوم نگاشته های قدیمی چینی اعتقاد بر این شده است که واژه های هم ریشه یا چینی مدتی قبل از قرن دوم قبل از میلاد وارد کره شده اند آنها به زبان کره ای صحبت می کردند ولی به چینی نگارش می نمودند سیستم نگارش کنونی یا خط بومی که بنام هانگول شناخته می شود در قرن پانزدهم بوسیله پادشاهی بنام سجونگ ابداع و تهیه شده است که نتوانست زبان کلاسیک چینی را بخواند

زبان کره ای جدید و امروزی ترکیبی از هانگول و کارکترهای ویژه ای از زبان چینی است که بصورت محدود برای نوشتن استفاده می شود تقریبا امروزه هزارو سیصد کارکتر چینی در زبان کره ای مورد استفاده دارد زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم در مدارس آموزش داده می شود ولی هنوز زبان چینی نیز زبان دوم بسیاری از مردم کره جنوبی محسوب شده و در مدارس اموزش داده می شود.

مختصری از کره جنوبی

شعارملی: به تمامی انسان ها فایده برسانید

پایتخت:سئول

واحدپول:وون

زبان رسمی:کره ای

مذهب رایج:مسیحیت وبودایی(درصدوسیعی از مردم معتقدند که پیروهیچ دینی نیستند)

نوع حکومت:جمهوری(در راس قوه اجرایی کشوررئیس جمهور ودر راس دولت نخست وزیر)

کره سالیان درازتحت سلطه چین و ژاپن بود ودرپایان جنگ جهانی دوم به دو قسمت یعنی کره شمالی و کره جنوبی تقسیم شد

ظهور مدارس مدرن

کره جنوبی یک حرکت گسترده در جهت مدرنیزه شدن را در اواخر قرن 17و 18 میلادی تجربه کرد.

گروهی از دانشمندان جوان کره ای گرد هم آمده تا راه های علمی و عملی استفاده از دانش آکادمیک در جهت نوسازی و مدرنیزه نمودن کشور خود را جست و جو نمایند آن ها سعی کردند از تجارب کشور چین که بسیاری از علوم خود را از طریق تماس با جهان غرب آموخته استفاده نمایند امواج فرهنگ و مدرنیزاسیون غربی به اندازه ای قوی بود که پادشاه GOJON6 را وادار کرد تا دستور دهد درب مدارس دولتی بر روی تمام اقشار جامعه باز شود.

به این ترتیب نخستین مدرسه کره ای در سال 1886تاسیس شد در این مدرسه معلمین آمریکایی به استخدام در آمده تا به مترجمین انگلیسی شاغل به تدریس در این مدرسه کمک کنند.

و در سال 1886 نخستین مدرسه ی دخترانه ی کره ای تاسیس شد. مبلغین مسیحی آمریکایی کالج مسیحی را در سال 1905 در سئول تاسیس کردند.

تکامل آموزش مدرن طی دوران اشغال و استعمار ژاپن بر شبه جزیره بین سال های 1910 و 1945 دچار وقفه گردید.

آموزش پیش دبستانی

آموزش پیش مدرسه ای توسط کودکستانها ارائه می شود. آموزش پیش از مدرسه در سیستم آموزش رسمی گنجانده نمی شود با این وجود اهمیت آن به نسبت نظام آموزش رسمی شایان توجه است

7/27 درصد کودکان پیش مدرسه ای درکره با محدودیت سنی بین 3 تا 5 سال در کودکستان ها ثبت نام می کنند

آموزش کودکستانی با هدف فراهم آوردن محیط مناسبی برای پرورش وتکامل کودک بوسیله فعالیتهای جالب گوناگون و روشهای گوناگون آموزش ایجاد شده است.

دوره ها متشکل از5ناحیه حیاتی می باشند: فیزیکی،اجتماعی،مالی،زبانی وپرسشگری اززندگی.

آموزش ابتدایی

قانون اساسی دربند 21 قید کرده است که مسئولیت تمامی والدین و اولیاء است که ازیک آموزش ابتدایی برای کودکان بین 6 تا 11سال خود اطمینان حاصل کنند و نیز این آموزش مجانی می باشد.

ثبت نام در مراکز آموزش ابتدایی از سال 1952 افزایش چشمگیری نشان داد ودرسال1971به اوج خودیعنی5میلیون نفررسید.افزایش ثبت نام دانش آموزان درطول آن سالها برخی مدارس را به اعداد ثبت نامی ده هزار یا بیشتر کشانید و دربرخی مدارس بیش از90 دانش آموز در یک کلاس ازدحام می کردند.بسیاری از مدارس لازم دیدند که کلاسها را دو یا حتی سه شیفت کاری اداره کنند.

عمده معلمان ابتدایی فارغ التحصیلان کالجهای آموزشی چهار ساله هستند.بند 93 قانون آموزش بیان می دارد که هدف آموزش ابتدایی آموزش اصول اساسی لازم برای یک زندگی مدنی پربار می باشد.بمنظور نیل به این هدف دوره های اصلی برای آموزش ابتدایی به نه (9) موضوع عمده به شرح ذیل تقسیم می شود:

آموزش اخلاقی،زبان کره ای، مطالعات اجتماعی،ریاضیات،علوم طبیعی،آموزش فیزیک، موسیقی، هنرهای زیبا و هنرهای عملی

آموزش متوسطه

مقطع راهنمایی (مقدماتی متوسطه) سه سال بطول می انجامد.درصورت تکمیل موفقیت آمیز این دوره دانش آموزان دیپلم می گیرند.

مقطع دبیرستان (تکمیلی متوسطه) نیز مدت زمان سه سال به طول می انجامد.آموزش دبیرستان اجباری نبوده و در3نوع دبیرستان مختلف به شرح ذیل ارائه می گردد:

دبیرستانهای آکادمیک (عمومی)

دبیرستانهای حرفه ای

دبیرستانهای تخصصی

آموزش مقدماتی متوسطه

آموزش راهنمایی به سطوح مدرسه راهنمایی مقدماتی (متوسط) و راهنمایی عالی تقسیم شده است.پس از گزراندن دوره ابتدایی کودکان سن 12تا 14 سال اجازه ورود به مدرسه راهنمایی برای دوره های مدارس هفتم تا نهم را دارند.تعداد دانش آموزان راهنمایی در دهه های اخیر رشد چشمگیری داشته است.درصد فارغ التحصیلان ابتدایی که به راهنمایی می روند از 4/58 درصد درسال 1969 به 9/99 درصد درسال 1997 افزایش یافت.

دوره های راهنمایی متشکل از11موضوع درسی اساسی یا اجباری موضوعات انتخابی وفعالیتهای دوره های اضافی می باشند.دوره های تکنیکی وحرفه ای در موضوعات امتحانی گنجانده شده اندتا ازرابطه مولدمیان آموزش وحرفه اطمینان حاصل شود.

آموزش تکمیلی متوسطه

آموزش دبیرستان با هدف فراهم آوردن آموزش پیشرفته عمومی واختصاصی براساس آموزش راهنمایی ایجاد شده است.فارغ التحصیلان راهنمایی می توانند وارد دبیرستان شوند.دوره مطالعه سه سال است و دانش آموزان هزینه آموزش را پرداخت می کنند.پذیرش در دبیرستان عمدتآ بر اساس نمرات کسب شده در امتحان ورودی دبیرستان می باشد. اما تغییرات چندی در پروسه پذیرش ازسال 1974بوجود آمده اند

دبیرستان های آکادمیک(عمومی):در 2سال اخردانش آموزان می توانند تخصص در علوم انسانی

یا علوم دیگر

دبیرستانهای تخصصی:شامل دبیرستانهای زبان خارجی.هنر و ورزشی می باشد.

دبیرستان های حرفه ای (هنرستانها):

دبیرستانهای کشاورزی، تجاری،ماهیگیری و تکنیکی....

تعداد محدودی از مدارس به اصطلاح از نوع (جامع) وجود دارند که آموزش عمومی و حرفه ای هردو را عرضه می کنند.

آموزش عالی

جای گرفتن دانشگاه های کره جنوبی در فهرست 500 دانشگاه برتر جهان را باید یکی از نتایج و دستاوردهای اصلاحات اساسی در سامانه آموزش و پرورش این کشور در دهه 80 میلادی دانست. این اصلاحات را می توان به سه دسته تقسیم کرد.

- پس از قدرت گیری ژنرال «چون دو هوان» در سال 1980، وزیر آموزش و پرورش کره جنوبی با هدف افزایش فرصت های تحصیلی برای تمام اقشار جامعه دست به یکسری اصلاحات زد.
در نتیجه این اصلاحات، شمار پذیرفته شدگان دانشگاه ها از 403 هزار نفر در سال 1980 به 4/1 میلیون نفر در سال 1989 افزایش یافت. به این ترتیب، افزایش ظرفیت دانشگاه ها و فضاهای آموزشی را باید محصول نخستین دور اصلاحات در سامانه آموزش و پرورش کره جنوبی دانست.

- دور دوم اصلاحات با هدف ممنوعیت فعالیت آموزشگاه های خصوصی (ویژه متقاضیان ورود به دانشگاه) آغاز شد. پیش از آن مرسوم بود که دانش آموزان و فارغ التحصیلان دبیرستان ها برای آمادگی ورود به دانشگاه، به معلم های خوش سابقه مراجعه و با پرداخت مبالغ سنگین، ثبت نام می کردند. این وضعیت، امتیازهای غیرمنصفانه ای را در اختیار خانواده های ثروتمند قرار داده بود. براساس قوانین جدید مقرر شد که دانش آموزان تحت تعلیم موسسه های خصوصی از مدرسه اخراج و معلم ها نیز از کار، بیکار شوند.
تا اواخر دهه 1980، سیستم آموزش خصوصی به کل ناپدید شد.

- سومین دور اصلاحات عبارت بود از تشکیل نظام کمیته بندی و وضع قوانین جدید مربوط به پذیرش. بر طبق قانون جدید تمام دانشگاه ها موظف بودند 30 درصد از ضعیف ترین متقاضیان خود را مردود اعلام کنند.
این قانون در ابتدا با هدف افزایش سطح کیفی دانشجویان و ارتقای سطح علمی دانشگاه ها اعمال شد، اما رفته رفته آزمون ورودی دانشگاه ها آنچنان دشوار و نفس گیر شد که تاثیرات منفی متفاوتی (از جمله بروز ناراحتی های روانی و افزایش میزان خودکشی بین جوانان کره ای) را در جامعه به جای گذاشت. امروزه جوانان کره ای کنکور را «آزمون جهنمی» خطاب می کنند.

- تعداد دانشگاه ها
21. دانشگاه ملی

2. دانشگاه شهری

71. دانشگاه خصوصی

20. کالج

11. کالج تربیت معلم

9. کالج صنعتی

6. اکادمی پلیس و علوم نظامی برخوردار است

معتبرترین دانشگاه کره جنوبی که نام و آوازه جهانی دارد، دانشگاه ملی سئول است. این دانشگاه در جدیدترین فهرست های بین المللی، یکصدو شصت وهفتمین دانشگاه برتر جهان و نوزدهمین دانشگاه برتر آسیا معرفی شده است
در میان دانشگاه های خصوصی کره نیز «دانشگاه کره» اعتبار و جایگاهی خاص دارد. این دانشگاه که جزو بهترین دانشگاه های کره شناخته می شود در سال 1905 در سئول تاسیس شده و در حال حاضر ریاست آن را «لی فیل سانگ» برعهده دارد
دانشگاه کره ده ها دانشکده و 54800 دانشجو دارد و نخستین موسسه مدرن آموزش عالی کره به حساب می آید. نام این دانشگاه زمانی در کانون اخبار بین المللی قرار گرفت که جزو 200 دانشگاه برتر جهان معرفی شد. براساس فهرست سال 2006، از 500 دانشگاه برتر جهان، دانشگاه کره در رتبه 184 قرار گرفته است. ضمن آنکه دانشکده علوم اجتماعی این دانشگاه در رتبه شصت وششم و دانشکده هنرهای آزاد آن در رتبه هشتاد و نهم برترین کالج های دنیا معرفی شده اند
دانشگاه کره علاوه بر اعتبارات علمی، از جمله وزنه های سنگین کره جنوبی در عرصه ورزش به شمار می آید. تیم های ورزشی این دانشگاه به ویژه در رشته های بیسبال بسکتبال، هاکی روی یخ، راگبی و فوتبال همواره جزو مدعیان اصلی تیم های ورزشی در سطح ملی شناخته می شوند

آموزش معلمین پیش دبستانی و ابتدایی

معلمان پیش دبستانی و ابتدایی در11دانشگاه آموزشی ودپارتمان آموزش ابتدایی دردانشگاه ملی آموزشی کره و دانشگاه زنان تربیت می شوند.این مراکز دوره های4ساله جهت مدرک کارشناسی ارائه می کنند.

آموزش معلمین متوسطه

معلمین مقاطع مقدماتی و تکمیلی متوسطه در دانشکده های آموزشی دانشکاهها، دانشگاه ملی آموزش کره،دپارتمانهای آموزشی ودانشگاههای عمومی تربیت می شوند که معلمین مراکز متوسطه ملزم به حضور دردوره های آموزشی مراکز آموزش فارغ التحصیلان می باشند.

برای دانلود مقاله آماده مقایسه آموزش و پرورش کره جنوبی کلیک کنید